نامه
من ِ او
سرگذشت کسی که هیچکس نبود

 

 

او نوشت :

سلام  طلوع من

سلام بابای خوب و مهربون اما خیلی جدی من

دیشب همش خوابتو دیدم  از سر دلتنگی زیاد

اگه فقط دستاتم بدی من ببرم پیش خودم دیگه دلم انقد بهونه نمیگیره

آآآآخ  که خیلی سخته بخدا  !!!

تو این چند روز و تموم اون اتفاقایی که افتاد بیشتر و شدیدتر به پناه امن  تو و خونمون  وابسته شدم

هیچ جای دنیا عین خونه  دل تو  نمیشه .  گرم , امن , راحت ...

اینکه تو بغلت باشم و دستات نوازشگر روح و جونم باشه و تو حجم اتاق کوچولومون یه استکان چای داغ صفای این حضور دو نفره رو  بیشتر کنه

من و تو و یه پنجره  و یه دنیا خاطرخواهی ...

من و تو و یه خونه پر از گلهای رنگارنگ  با یه هوای بارونی دو نفره

من و تو و  یه فنچ با زن و بچش که هی صدا بدن و ما کیف کنیم

من و تو و همه چیز دنیا که تو دستامونه

همه چیز دنیای من و تو که خودمونیم .

خیلی دوست دارم  مهرداد

 



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 9 آبان 1392برچسب:, توسط او ساعت 7:33 |